stash kroh

Echoes from the underground

Maand: maart, 2014

A kind of blue

Return to sender

Return to sender

Meer of minder Thijs?

Donderdag 20 maart jl. veroorzaakte Bekende Nederlander Thijs Römer (acteur) enige commotie in de media met het volgende bericht op Twitter:

 “Volkert, waar ben je als je land je nodig heeft…”

Sommigen zagen in deze suggestieve vraag, die lijkt te refereren aan de moord op Pim Fortuyn door Volkert van der Graaf, een impliciete oproep tot het vermoorden van Geert Wilders. Wilders die een dag eerder nationale verontwaardiging oogstte met zijn uitspraken over Marokkanen.

Thijs maakt hier gebruik van een retorisch trucje; Het doen van een suggestieve uitspraak waarin strikt genomen niets verkeerd wordt gezegd en waarbij de, al dan niet zeer voor de hand liggende, negatieve lading wordt overgelaten aan de interpretatie van het publiek. Het resulteerde in dit geval in een aantal retweets en reacties in de media waaruit voornamelijk verontwaardiging spreekt.  Thijs reageerde naar aanleiding van de ophef met de volgende Tweet:

“Ik wil jullie doorverwijzen naar de laatste scène uit 06/05 van Van Gogh. Uiteraard hoop ik dat de geschiedenis zich niet zal herhalen.”

Tja, van een verwijzing naar de slotscène van een film die ik en vele anderen niet gezien hebben worden we niet direct veel wijzer…. Maar goed, laat ons aannemen dat deze vage hint bevestigt dat Thijs het inderdaad over de moordenaar van Pim Fortuyn heeft, en een poging doen zijn semi-retorische vraag te beantwoorden; Volkert van der Graaf zit hoogstwaarschijnlijk zijn nagels te vijlen in een cel, in afwachting van een volgend proefverlof. Waar het land, van welk de rechterlijke macht hem nota bene veroordeelde tot een langdurig gevangenisverblijf, Volkert voor nodig heeft laat zich raden. De conclusie dat Thijs suggereert om Geert Wilders te elimineren is het product van associatie en interpretatie, maar zonder heldere weerlegging door Thijs ga ik er maar even van uit dat dit de juiste is.

Als een getalenteerde cabaretier een vergelijkbare opmerking maakt voor een zaal vol publiek dat beschikt over enig gevoel voor zwarte humor, klinkt er waarschijnlijk een pseudo verontwaardigd ‘ooohhh’,  gevolgd door gelach en wat applaus. In die setting zal het de meeste toeschouwers vast wel duidelijk zijn dat dit een ‘grap’ is. Maar Thijs Römer staat voor zo ver ik weet niet direct bekend om zijn komisch talent en de meeste Twitteraars zullen zijn Tweets dan ook niet lezen met de verwachting te worden getrakteerd op een controversiële grap. Dat inzicht blijkt later die dag ook bij Thijs te zijn geland getuige zijn volgende Twitterbericht;

 “Mijn tweet was uiteraard cynisch bedoeld. Volgende keer zal ik er een # bij plaatsen, zodat verkeerd interpreteren niet mogelijk is. Peace.”  

Kortom; we kunnen de meest vreselijke dingen insinueren, als we er maar een disclaimertje aan toevoegen dat stelt dat we het niet serieus bedoelen. Zul je zien dat Wilders het ook allemaal niet zo bedoeld heeft en dat hij slechts verzuimd heeft een hashtag toe te voegen aan zijn gewraakte uitspraak over Marokkanen.

Speech of freedom

There’s nothing I can’t say.

Fortune Cookie

Blame the co-writer's colleague.

Blame the co-writer’s colleague.

Yellow Bucket

Rotterdam, 9 maart 2014

Penny dreadful

One side of the coin.

One side of the coin.